BOĞUCU

BOĞUCU – TƏMİZ Göytəpənin üstünə boğucu, ağır qaranlıq çökmüşdü (İ.Şıxlı); Gecə yağış yağdığına görə səhərin havası çox saf və təmiz idi (S.S.Axundov).

BİVƏFA
BOĞUQ

Digər lüğətlərdə