is. dilç. nom m, substantif m ; ümumi ~ nom commun ; xüsusi ~ nom propre
[ər.] сущ. 1. куьгьн. тӀвар; 2. грам. исим, существительное; ismi-cəm куьгьн. исимдин гзафвилин кьадар; ** ismi-əzəm махарик: суьгьурлу дуьадин тӀвар,
Tam oxu »i. 1. arx. name; İsminiz nədir? What is your name? 2. dilç. noun; ümumi ~ common noun; xüsusi ~ proper noun; konkret ~ concrete noun; mücərrəd ~ abstr
Tam oxu »сущ. 1. разг. имя (человека). İsmin nədir? как твое имя? 2. лингв. имя существительное. İsmin halları падежи имен существительных, isimlərin hallanmas
Tam oxu »is. [ər.] 1. köhn. Ad. Hökmün Malik Əjdər, ismindir Ədhəm: Didələrim qan-yaş tökər dəmadəm. Aşıq Abas
Tam oxu »