1. Kəməndə salmaq; kəməndə keçirmək, kəməndlə tutmaq.
2. məc. Özünə ram etmək, əl-qolunu bağlamaq, əsarət altına almaq.
Qumru qaçmaq, onu kəməndləmək istəyənlərin əlindən qurtarmaq istəyirdi.
KƏMƏNDLƏMƏK
f.
1. Kəməndə salmaq; kəməndə keçirmək, kəməndlə tutmaq.
2. məc. Özünə ram etmək, əl-qolunu bağlamaq, əsarət altına almaq.
1. Kəməndə salmaq; kəməndə keçirmək, kəməndlə tutmaq.
2. məc. Özünə ram etmək, əl-qolunu bağlamaq, əsarət altına almaq.