LİM

I
(Cəbrayıl)
suyun yığıb gətirdiyi torpaq, lil. – Arxı lim yaman basıf, gərəx’ genə işdiyəx’
II
(Gəncə)
üsul, qayda. – Çox işləməgnən döy, işin limini tappax lazımdı
III
(Salyan)
eyham, atmaca
◊ Lim atmağ – eyham etmək. – Həsən məclissə mə:lim <mənə lim> atdı
IV
(Salyan)
bəhanə, səbəb
◊ Lim qoymağ – bəhanə etmək. – Həsən hər işə bir lim qoyır
V
(Qazax, Tovuz)
bax lil . – Bir toğlu kəsdix’, lim yağ çıxdı, heş qara tikəsi yoxuydu (Tovuz)