Qədim mənbələrdə sül (сочность), süllük (сырой) sözləri var. Sütül isə “hələ tam yetişməmiş, sülü olan” anlamını əks etdirir. Ehtimal ki, həm sütül, həm də onun ən qədim variantı olan sül sözləri məhz su anlayışı ilə bağlıdır: “canı sulu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)