АМУКЬА

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) сагъ, битав шейиникай амай кӀусар. Къеж тахьун патал чилиз вахт-вахтунда самар, векьин амукьаяр вегьизвай куздин чилни кьуранва. ЛГ, 1993, 4. ӀӀ. Фан амукьаяр гьинал хьайитӀани гадар тийин. ЛГ, 1992, 23. ӀV. 2) алатай девирдиз хас нехишар, лишанар. Вичин эсерра ада ( Алибег Фатахова - А. Г.) феодальнопатриархальный амукьайрин дувулар кьурурзава. 3. Бирембеков. Советрин лезги литературадин устад. Мумкин я, инал ихтилат КӀелез хивел аламай амукьайрикай фин. А. Шихсаидов. Тарихдин эсерриз баянар.

АМПУН
АМУКЬАЙ