ДЕВИР

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри са гьихьтин ятӀани вакъиадилай гуьгъуьнал ва я вилик квай, вичихъни са гьикьван ятӀани давамвал авай вахт. # ~ дин месэлаяр, ~дин истемишунар, ~дин гьалар. И карди зун а девирдиз, авамвилиз датӀана лянет авуниз мажбур авунва. А. Ф. Лянет. Сулейманаз халкьдин шаир лугьун анжах ам куьгьне девирда кесиб яз, кесиб халкьдин арадай акъатайди яз хьайивиляй туш. М. Гь. Гь. ЧӀехи шаир. ЦицӀигъ лезгийрин 344 хуьруькай сад я. Гьайиф хьи, и хуьрерикай гзафбур чи девирдин Дагьустандин картайрал аламач. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. Абдулбари Магьмудован яратмишунар чи литературада алай девир къалурзавай гуьзгуь хьиз гьатнава. Гь. Гьемзетов. Абдулбари Магьмудовакай гаф. Синонимар: аям, вахт.

* девирдиз килигна кӀвач вегь (вегьена кӀанда) мисал ийизвай (ийидай) кар алай шартӀариз килигна ая (авуна кӀанда).

ДЕВЕЧИ
ДЕВИТ

Digər lüğətlərdə