прич. и прил. tərk edilmiş, atılmış; unudulmuş, tək-tənha qalmış; yalqız, adamsız, qərib, bikəs, kimsəsiz.
прич. и прил. tərk edilmiş, atılmış; unudulmuş, tək-tənha qalmış; yalqız, adamsız, qərib, bikəs, kimsəsiz.
-ая, -ое. см. тж. покинутость Оставленный, забытый всеми, одинокий. Покинутый дом. Покинутый ребёнок. Покинутый всеми старик. Вернуться к покинутым учебникам, к покинутой форме повествования.
Tam oxu »