ТӀАЛАБУН

сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра кӀвалах кьилиз акъудун патал са касди маса касдиз гафуналди ийизвай рафтарвал. Алмасован тӀалабуни райондин руководителар фикирдик кутуна. А. А. Умуд. Айгьана, са нин ятӀани тӀалабун кьилиз акъудиз тахьайтӀа, Фейзебадеди Тамам са вацра а кардикай хиялардай ва хажалат чӀугвадай. З. Р. Зи уьмуьрдин шикилар. Шаирдин ирсдаррихъ ихьтин тӀалабунни ава. Инлай кьулухъ вири учебникра, ктабра кхьин Етим Эмин 1838 - йисуз Ялцугьрин хуьре дидедиз хьана ва 1884 - йисуз гьа ина кечмиш хьана ва кучудна. К, 1988, 16. Синоним: истемишун, тӀалаб.

* тӀалабун авун гл., ни Куьне нагьакъа завай тӀалабунар ийимир. З. Э. Муькъвел гелер.

ТӀАЛАБУН'
ТӀАЛАБЧИ

Digər lüğətlərdə