КУМА

гл., вуж-вуч 1) 'са вуч ятӀани нин-куьн кӀаник акурвал ама' манадин гаф. Ада верч къарагъарна какаяр гьисабиз багиламишна: са жуьт, кьве жуьт, пуд жуьт... цӀикьвед какани вири кума! А. Сайд. ЧӀижни хушракан. кӀаник тӀимил-шимил жуьгьен кумаз эцигна акъугънавай чхайри гьасятда цӀай кьуна Б. Гь. Заз эвера. 2) са гьихьтин ятӀани гьисс (хъел, шадвал), хесет давам хъижезма. - Вавай ам зав ахгакьариз жедани? - Эгер хъел кумачтӀа, эхь. - Кумачирди ваз аквазвачни?.. Б. Гь. Заз эвера. 3) са гьихьтин ятӀани кардин иштаракчи яз амукьун. ЦӀаруди юкьвал кьван ацӀанвай бутылка хкажна, юлдашриз вил яна. - Куьн кумач, яни? ЯтӀа сагърай зи цӀиб... Куь сагълугъдай!... Б. Гь. Заз эвера. 4) къиметда, звезда хьун. Гила вуч я, кьве чархара худ авай автомашинар арабайрикни кумачни? ЛГ, 1992, 14.Ӏ. 5) къурулушдиз хас яз амукьун. ИкӀ чидайтӀа, як кумаз хьиз, Жедай вун азад, Яру яц. Е. Э. Яру яц.

КУМА
КУМИР

Digər lüğətlərdə